mula sa lumang blogs

Mula sa Librong Hindi na (Yata) Mailalabas

vlad Comment
Siguro’y kasingsimple lang nito ang pangarap mo dati: makakuha ng “star” mula sa pagdrowing ng straight lines at curved lines, o sa pagsulat ng mga ABC at 123 noong Kinder o Grade 1; manalo sa palabunutan ng mga goldfish sa tabi ng eskuwela habang ngumangata ng dalawang pisong singkamas o manggang hilaw; umuwi sa bahay at isaksak ang cartridge ng Megaman 3 sa Family Computer (hihipan-hipan muna ang ilalim bago isaksak, alis-alikabok), at ipasok ang password na inaral nang ilang linggo para makapunta agad sa stage ng big boss na si Dr. Wily—Blue sa A1, B2, A3, B5, D3, D4, Red sa E1 at F4; [...]

Kay Princess Arguelles, Kung Bakit Kalilimutan Siya Pagkatapos Basahin Ito*

vlad Comment
Hindi mukhang prinsesa si Princess. Mukha siyang professional wrestler, yung lalaki. Matangkad, malaki ang katawan, maiksi ang kulot at naka-gel na buhok. Mukhang matanda para sa isang first-year high school. Si Mark Joseph naman, nasa tipo ng itsura ang pagiging kengkoy sa klase, ang class clown, ang kaklaseng hahayaang madapa o madulas ang sarili o magkunwaring hindi alam ang sagot sa recitation o magmamali-mali ng pagsasalita ng Ingles para mapatawa ang mga kaklase. Hindi sobrang pangit, walang matingkad na kapintasan, may sapat lang na mga katangian para makutusan o maimbentuhan ng mga bagong pangalan paminsan-minsan. [...]

Sa Casa Fantastica*

vlad Comment
Oo. Ganyan ang batas ng Casa. Kung isang araw man ay sabay tayong magkita doon sa labas, hindi na tayo katulad ng tayo dito sa loob. Mag-aaksaya lang tayo ng oras sa mga sandali ng ating pagkikita. Magpapalipad lang tayo ng mga walang kalaman-lamang salita, tulad ng pagkagusto mo sa mahabang diretsong buhok ng kaklase mong si Piya Constantino o ang hilig niya sa pagkain ng ice cream na gawa sa gatas ng kalabaw. [...]

Limpak-limpak na Leksyon sa Ulan

vlad Comment
Ano nga ba ang makapagpapasaya sa mga taong naghahanap nito? Dati, ang konsepto ko lang ng buhay-kolehiyo ay ang makapasok, makita ang UP Sunken Garden, at aksidenteng maabutan ang Eraserheads na nagja-jamming doon. Wala pang konsepto ng hinaharap, wala pang paki o ayaw pang magkapaki sa kung magiging doktor ba o kung anuman sa kolehiyo. Kaya hayun, sa mga unang buwan ng pagiging Isko, lost na lost na lang. Parang sanggol na pinakawalan sa napakalaking gubat. Minsan, habang nag-aabang ng sasakyan, habang nakatulala, hayun at nagsimulang umulan. Hindi pa rin ako makaalis, paano’y nasa pila na ng dyip, mukha pa akong tanga, dahil walang payong o kapote na dala. [...]